| Tharkan | |
| Dane podstawowe | |
|---|---|
| Ojczysta planeta | Macchadon |
| Dane fizyczne | |
| Kolor włosów | Brak |
| Kolor oczu | Czarne |
| Cechy charakterystyczne | Sześć kończyn, kopuły przesłaniające trzy oczy |
| Dane socjokulturalne | |
| Dieta | Wszystkożerni |
| Znani członkowie | Queon Vuinang |
Tharkan to starożytna rasa pochodząca z planety Macchadon, ulokowanej w Wielkim Obłoku. Jedni z ostatnich z podopiecznych Przodków, okazali się ich ostateczną pomyłką i zarazem zgubą.
Fizjologia i wygląd
Tharkanie byli wysmukłymi i gibkimi sześcionożnymi istotami o rozmiarach przekraczających gabaryty przeciętnego człowieka. Samice były z reguły widocznie mniejsze.
Podłużna głowa kończyła się u samców zaokrągloną kryzą. Z przodu znajdowała się natomiast na wpół przejrzysta kopuła osłaniająca troje oczu. Górne było zdolne do postrzegania spektrum ultrafioletowego, natomiast para znajdująca się poniżej widziała w podczerwieni. W zagłębieniach po bokach kopuły znajdowały się po trzy okrągłe receptory słuchu. Bardziej z przodu dwie szpary nozdrzy. Paszcza zwieńczona swoistym dziobem, z pojedynczym górnym szpikulcem wpasowującym się w dwa wyrastające z żuchwy. Reszta dzioba karbowana w imitacji zębów.
Tułów barczysty, baryłkowaty, zwężający się ku końcowi by ostatecznie przejść w ostro zakończony, spłaszczony zad przypominający odwłok. Podczas normalnego ruchu korpus utrzymywany względnie nisko, równolegle nad ziemią. Plecy pokryte tarczkowym pancerzem, u samców również rzędami krótkich kolców. Wszystkie kończyny wyposażone były w po trzy palce. Przednie, najbardziej rozłożyste, pełniły funkcję zarówno nóg, jak i czasem ramion. Wyposażone w dość długie, wysuwane szpikulce normalnie ukryte w kieszeniach u spodu przedramion. Środkowa para, najkrótsza i najmniej okazała ze wszystkich, wyrastała blisko za pierwszą. Nie uczestniczyła w ruchu, za to pozwalała na wykonywanie precyzyjnych czynności. Tylna para, najbardziej mocarna, ukierunkowana do tyłu jak u koników polnych. Dzięki temu umożliwiała przyjmowanie pozycji siedzącej, a także poruszanie się przy pomocy długich susów.
Stałocieplni, żyworodni. Żywili się zarówno czarnymi roślinami, jak i mięsem zwierząt zamieszkujących wyżyny.
Społeczeństwo i kultura
Ciężkie warunki przyczyniły się do wykształcenia wysokiej konkurencyjności. Przetrwać mogli tylko najsilniejsi.
Technologia
Historia
Pierwsi Tharkanie żyli na wietrznych wyżynach, skąpanych w wiecznym, czerwonawym półmroku. Impulsami do wykształcenia inteligencji i społeczeństwa były konieczność tworzenia schronień przed burzami piaskowymi oraz flarami słonecznymi nieregularnie nawiedzającymi rodzimą planetę, a także wspólne polowanie. Pierwotnie podzieleni byli na kilka ścisłych, mocno rywalizujących ze sobą grup. Słabsi członkowie poginęli, natomiast silne niedobitki utworzyły razem nową grupę.
Ze względu na trudne warunki rozwój Tharkan był szybki, stymulowany nieustannie całą gamą bodźców. Przodkowie obserwowali ich uważnie przez pewien czas, wstrzymując się od ingerencji. Ostatecznie zdecydowali się nawiązać z nimi kontakt, kiedy zaczęli rozwijać własną technologię. Decyzja ta okazała się katastrofalna w skutkach. Dotąd przeświadczeni o własnej wartości Tharkanie dowiedzieli się nagle, że są jedynie pyłkiem w ogromie kosmosu, zaledwie jedną z wielu ras inteligentnych pośród gwiazd. Ponadto, nie byli nawet najbardziej rozwiniętą z nich. Odkrycie to miało olbrzymi wpływ na całą populację. Można by powiedzieć, że wieść wciągnęła cały lud Tharkan w paszczę paranoidalnego szaleństwa.
Z początku odpowiadali z pozorną chęcią na próby komunikacji z Przodkami. Jednakże pewnego dnia zamordowali wszystkich wysłanników i przejęli ich statek. Uznali, że zasady dalszej egzystencji się nie zmieniły: świat pozostawał nieprzyjazny, a oni jedynymi godnymi istotami go zamieszkującymi. Wzrósł za to niebotycznie stopień zagrożenia oraz powiększyło się pole walki. Tharkanie uznali, iż by przetrwać, muszą natychmiast zniszczyć wszystkie inne formy życia napotkane w kosmosie, zanim one niechybnie zniszczą ich samych. Dlatego też wzmogli wysiłki i dzięki zdobytej od Przodków wiedzy oraz własnym rozwiązaniom, zbudowali pierwszą międzygwiezdną flotę.
Rozpoczął się podbój Wielkiego Obłoku. Chociaż zamieszkiwało go jedynie kilka ras inteligentnych na podobnym poziomie rozwoju, walki toczyły się przez dziesięciolecia, stulecia. Poruszające się z prędkościami stanowiącymi ułamki szybkości światła okręty, sondy, pociski relatywistyczne siały spustoszenie, układ po układzie. Wrogie rasy zjednoczyły się przeciw Tharkanom, z którymi nie można było negocjować, a zadowalała ich wyłącznie totalna eksterminacja przeciwnika. W rezultacie, z czasem stanęli na krawędzi zagłady. Niemniej, wyzwanie zmotywowało ich do dokonania kolejnych, tym razem kluczowych, postępów.
Uczona Queon stworzyła sztuczną superinteligencję zwaną Omnikron. Wreszcie poznano tajniki podróży z prędkością przekraczającą światło. Porzucono ułomne ciała organiczne na rzecz kryształów, metalu i kompozytów nowych form. Tharkanie stali się Mechatronami, rasą mechanicznych ultra-sawantów, która osiągnęła karykaturę apoteozy doświadczonej eony wcześniej przez Przodków. Z jednej strony szaleni i trwający w swym wąskim postrzeganiu egzystencji, z drugiej wyposażeni w niesamowitą technologię oraz determinację, w nowym wcieleniu stali się zmorą i zagładą wielu innych ras inteligentnych na obszarze kilku sąsiednich galaktyk.
Ciekawostki
- Pierwotnie Tharkanie mieli zbudować samodoskonalących się Mechatronów, aby zniszczyć inne rasy inteligentne podczas międzygwiezdnych wojen. Z czasem Omnikron miał uznać, że jego właśni twórcy również powinni zostać zniszczeni i obrócić się przeciwko nim. Autor zdecydował jednak, że to wyświechtany motyw nadużyty w science-fiction. Dlatego też zdecydował, iż Tharkanie stali się Mechatronami w nieudanej próbie ulepszenia się oraz dorównania Przodkom.